Zwanenburg, 16 april 2025 – Tijdens een drukbezochte presentatieavond in het Dorpshuis van Zwanenburg-Halfweg werd de ernst van de situatie duidelijk: in de zaal werd gesproken over een structureel tekort van €110.000, maar feitelijk bedroeg het tekort over 2024 €120.000. De avond, geleid door kwartiermaker Beer Boneschansker, die is aangesteld door de gemeente, om samen met het bestuur stappen te ondernemen voor het verbeteren van de omstandigheden en het bestuur ook tijdelijk te kunnen ondersteunen. Deze presentatie was bedoeld om inzicht te geven in de situatie en met gebruikers en inwoners mee te denken over oplossingen.. Maar al snel werd de bijeenkomst meer dan dat: een krachtige uiting van betrokkenheid, bezorgdheid en verbondenheid.
Een bijeenkomst die steeds meer vragen opriep
De presentatie van Boneschansker riep gaandeweg steeds meer vragen en kritische reacties op. Waarom betaalt het Dorpshuis een hoog huurbedrag voor een pand dat grotendeels is gefinancierd met middelen uit Stichting Leefomgeving Schiphol, bedoeld voor het dorp? Waarom moet het Dorpshuis zelf opdraaien voor onderhoud, als het een huurder is? En waarom is gekozen voor de aanstelling van een kwartiermaker, een forse investering, terwijl dat bedrag ook direct had kunnen worden ingezet voor de financiële tekorten?
Onder gebruikers en dorpsgenoten heerste ook grote verontwaardiging over de staat van het gebouw zelf. Het pand zou bij oplevering energie neutraal zijn, dat was de belofte. Maar in de praktijk blijkt dat onder andere de zonnepanelen niet functioneren. “Wie is hiervoor verantwoordelijk? Waarom wordt dit niet opgelost? Is dit niet een taak van de gemeente?”
Gebruikers riepen op om deze kwestie nadrukkelijk te heropenen: “Als een gebouw in de praktijk niet werkt zoals beloofd, moet je dat terugleggen bij degenen die het hebben ontworpen en gebouwd. Wie neemt hier verantwoordelijkheid?”
De frustratie werd krachtig onderbouwd door herinneringen aan de oorspronkelijke plannen en toezeggingen. De bouw van het Dorpshuis en sporthal, onderdeel van het project Hart van Zwanenburg, werd ooit gepresenteerd als dé kwaliteitsimpuls voor het dorp. Wethouder Bezuijen sprak destijds over het einde van een lange periode van onzekerheid: “Zwanenburg krijgt een warm kloppend hart. We gaan voortvarend aan de slag om er iets moois van te maken.” Het project werd mede mogelijk gemaakt door een bijdrage van 8,2 miljoen euro van Stichting Leefomgeving Schiphol (SLS).
“Dat geld was bedoeld voor het dorp,” klonk het uit de zaal. “Dan mogen we toch op zijn minst verwachten dat het gebouw functioneert zoals het bedoeld is, duurzaam, energiezuinig en toekomstbestendig.” Een applaus volgde.
“Waarom mag het nieuwe bestuur niet gewoon met een schone lei beginnen?” De aanwezigen vroegen zich hardop af waarom het huidige bestuur niet de ruimte krijgt om op basis van de nu beschikbare financiële inzichten zelf een plan te presenteren. Zij kunnen niets aan het verleden doen, maar wel aan het heden. Er werd benadrukt dat het niet ging om het aanwijzen van schuld, maar om leren en vooruitkijken. “Er ligt nu eindelijk duidelijkheid. Waarom dan niet beginnen met een frisse start voor dit bestuur?”
Met een tekort van €120.000 staat het bestuur met de rug tegen de muur. Het onderzoek van de kwartiermaker moet richting geven, maar zonder het rechtzetten van structurele fouten en aanvullende middelen blijft elke voorgestelde oplossing hangen in goede bedoelingen. Vooruitgang vraagt meer dan plannen, het vraagt om daden, erkenning en gezamenlijke verantwoordelijkheid.
Krachtige geluiden uit het dorp
Vertegenwoordigers van Hot Pepper Heat, de grootste gebruiker van de SLS-sporthal, benadrukten hoe belangrijk het Dorpshuis is als plek van sportieve en sociale ontmoeting. Stichting Eensgezindheid benoemde de waarde van het Dorpshuis voor hun concerten en de culturele samenhang in het dorp. Initiatieven als Samen Eten en Vriend aan Tafel riepen de aanwezigen op om zich aan te melden als vrijwilliger, bestuurslid of commissielid. “Laten we onze krachten als dorpsbewoners bundelen, dit is van ons allemaal,” klonk het luid en duidelijk.
Personeel verdient duidelijkheid
Toen het model van Maatvast ter sprake kwam, maakte Priscilla Kroezen, als operationeel leidinggevende van het Dorpshuis, direct duidelijk dat zij opkomt voor haar team. Zij gaf aan dat het niet eerlijk is dat de medewerkers, die dagelijks zorgen voor gastvrijheid en continuïteit, in onzekerheid moeten verkeren. “Wij hebben een toegewijd team van o.a. ook mensen die zijn meegekomen vanuit De Olm, mensen die hier al tien jaar of langer werken, één collega zelfs 23 jaar. Zij zijn het gezicht van het Dorpshuis. Wat gebeurt er met hen als we dit model loslaten?”
Priscilla werd in haar standpunt nadrukkelijk bijgestaan door raadslid Jeanette Koolmoes, die wees op het belang van goed werkgeverschap en het erkennen van deze vaste krachten binnen de gemeenschap.
Esther de Wit vraagt om ruimte en vertrouwen. Aan het eind van de bijeenkomst nam mede-beheerder Esther de Wit het woord. Zij reageerde op de ontstane commotie en deed een duidelijke oproep aan de gemeente en aanwezigen: “Wij zijn zes maanden geleden gestart in een situatie zonder processen, zonder financiële openheid. Verwacht niet dat we in korte tijd alle antwoorden hebben. Maar wat we vragen is tijd en vertrouwen. Wij willen samen met het nieuwe bestuur en het dorp bouwen aan een duurzame toekomst.”
“Wij willen geen Maatvast” – Marjon de Groot verwoordt het sentiment van de zaal
Eén van de krachtigste uitspraken van de avond kwam van Marjon de Groot, die luid applaus en bijval ontving: “Wij willen geen Maatvast. Wij willen het Dorpshuis zoals het is, mét de mensen die er nu werken, met ruimte voor groei en verbinding. Niet afschalen, maar versterken.” Deze woorden raakten zichtbaar een gevoelige snaar bij velen in de zaal.
Een kans om te leren en te bouwen
Ben van der Laan sloot aan bij deze oproep en benadrukte het belang van gezamenlijk leren: “Dit is geen moment om af te rekenen, maar een kans om te leren. Om de aanpak te verbeteren en te zorgen dat het Dorpshuis financieel gezond blijft. Dat begint met luisteren en samenwerken.”
Waar is de gemeente?
De afwezigheid van directe vertegenwoordiging vanuit de gemeente riep vragen op: “Waar is de gemeente nu?” vroegen meerdere aanwezigen zich af. “Waarom krijgen we geen antwoorden?” In plaats van opluchting, leidde de bijeenkomst bij sommigen tot nóg meer zorgen over de toekomst.
De boodschap is helder: dit Dorpshuis is van en voor het dorp
Gebruikers en bezoekers spraken zich unaniem uit: “Dit is óns Dorpshuis. Hier hebben we voor gestreden, dit hebben wij samen opgebouwd. En dat laten we ons in deze vorm niet afnemen.”
Wat de avond vooral liet zien: het Dorpshuis is geen voorziening van stenen, maar een huis met een hart. Een plek waar mensen elkaar ontmoeten, waar vrijwilligers en medewerkers met toewijding werken aan gastvrijheid, cultuur, zorg en verbinding.
Iedereen kan meedoen
Er is grote behoefte aan dorpsgenoten die willen meedenken en meedoen. Aan bestuursleden, vrijwilligers, meedenkers in de sponsorcommissie of bij activiteiten. Ideeën, hulp en initiatief zijn van harte welkom.
Wil je bijdragen? Volg ons op facebook (en blijf op de hoogte van activiteiten) en laat van je horen via: beheerder@dorpshuiszh.nl
Zorgen, vragen, maar bovenal strijdlust en verbondenheid
Dat is waar we als dorp in uitblinken. Zwanenburg en Halfweg is sterk, juist doordat we het samen doen. Als elke bewoner meedenkt en bijdraagt, kunnen we samen ongelofelijk veel bereiken. De bijeenkomst op 16 april liet dat krachtig zien: betrokkenheid, veerkracht en een gedeeld verlangen om het Dorpshuis te behouden in deze vorm, als een huis van en voor het dorp. Laten we die verbondenheid vasthouden.
Tijdens de avond en via Facebook werd gevraagd om een verslag. Hier hebben de beheerders Esther en Priscilla gehoor aan gegeven, zodat iedereen op de hoogte is en een kans krijgt om mee te denken.
‘Samen houden we het Dorpshuis in stand met elkaar, voor elkaar.‘